Een nieuwe bondgenoot en een nieuw jurkje

Ik heb een nieuwe bondgenoot. En mijn jongste dochter heeft een nieuw jurkje. Om met dat jurkje te beginnen: da's een tricot jurkje, een patroon uit de nieuwste Ottobre. Ze heeft zelf de stof uitgezocht. Zelf had ik er niet voor gekozen, niet omdat ik het niet mooi vind, maar ik vind 't eigenlijk geen kinderstof, en had het daarom niet geassocieerd met een jurkje voor een meisje van 8.
't Jurkje is nog wat aan de ruime kant, maar het zit heerlijk, aldus het oordeel van dochter.


Dan de bondgenoot. Mijn nieuwe bondgenoot heet Framilon. Ik heb hem al een poosje terug leren kennen, maar het boterde niet zo tussen ons. Framilon deed niet wat ik wilde en ik heb Framilon wel eens in een hoek gesmeten, geheel tegen mijn vreedzame aard in. Het klikte niet, dat was duidelijk.

Even iets uitleggen. Framilon is heel dun en heel rekbaar elastiek. Het is doorzichtig en je kunt er mee rimpelen. En het is hartstikke handig. Voor anderen dan....
Ik had het al eerder gekocht, en gebruikt ook, maar het flubberde alle kanten op. Mijn naaimachine bleef er op plakken. Ik wilde te snel, Framilon wilde de andere kant op, en zo vloog het uiteindelijk met een boog in een hoek.
Nou is het zo dat in patronen van de Ottobre heel vaak Framilon wordt gebruikt. En dat was wel een beetje onhandig, want ik vind patronen uit de Ottobre soms wel heel leuk. Nou kun je het wel ontwijken hoor, je kunt gewoon ouwerwets rimpelen met twee draden, of een ander soort elastiek gebruiken, en dat deed ik dus ook. Maar iets zat er niet lekker.

Framilon

Eerder schreef ik over mindset. En mijn groeiende growth mindset vertelde mij dat het wel erg fixed was om Framilon in een hoekje te laten liggen. En dus pakte ik voor dit jurkje toch weer de moed en Framilon bij elkaar en ging het proberen. En het lukte.... NIET. Het werd een halsboordje dat er niet uitzag. En toen heb ik het jurkje niet met Framilon in een hoekje gegooid. Ik heb het boordje er weer afgehaald, heb het randje Framilon eraf geknipt en ben opnieuw begonnen. Ik heb het boordje smaller en strakker gemaakt en het iets anders gemaakt dan het patroon voorschreef. Maar MET Framilon, en geduld. En het is gelukt, zomaar. Niet perfect, maar goed genoeg.

En het lukte.... NIET

Met Framilon. En geduld.

Framilon en ik hebben besloten dat we geen beste vrienden hoeven worden, ik heb zo mijn eigen vrienden, en Framilon heeft het prima naar zijn zin met het brede, smalle en  knoopsgatelastiek in het doosje, maar dat we als dat zo uitkomt best samen kunnen werken.