3 keer hetzelfde jurkje... O wacht, toch niet...

 Pas zag ik op Sancho een jurk voorbij komen waarvan ik het model erg mooi vond. Het was de It's A Fits nummer 1075, een wijde jurk met deelnaden voor en achter.
Ik ging met mijn dochters naar de markt, en de oudste met een behoorlijk duidelijke mening over kleding en stoffen, vond een stof die ze voor mij erg leuk vond. Ik had al eerder over dit lapje getwijfeld, maar nu mocht 'ie mee.
't Was alleen wel een erg dure lap en ik durfde er nog niet aan te beginnen. Ik twijfelde over de maat. Jaren heb ik maat 44 gemaakt, maar ik vermoedde dat 42 wel kon. Maar ja, zeker weten deed ik het niet, dus er moest een proefjurk komen.

Ik bestelde een mooie petrolkleurige tricot, die langer op zich liet wachten dan voorzien. Gelukkig was daar de Stoffenbeurs in Deventer. Ik kocht twee lapjes, beide met het oog op de proefjurk. Ik begon met de grijze lap. Grijze lap begon goed. Zijpanden, schoudernaden, boordje eraan.... Hmmmm... Boordje zag er keurig uit. Alleen zat de keurige naad wel mooi aan de buitenkant.... Dat was een typisch gevalletje concentratiedipje. Ik heb de zijnaden nog even gestikt en kwam tot de conclusie dat maat 42 prima paste. (hoe meer deelnaden, hoe makkelijker dat gaat; ik knip ruimer dan ik naai)
Toen ben ik maar gewoon begonnen met dat dure lapje en heb daar de officiele jurk van genaaid. Hoewel ik 'm een tikkeltje tuttig blijf vinden, draag ik 'm graag. Hij zit heerlijk, is vrolijk en zomers en wijd. Wat hier in huis een zwierezwaaijurk heet.

Vervolgens kon ik het toch niet over mijn hart verkrijgen de grijze te laten liggen. Boordje er weer afgeprutst, aan de goeie kant er weer aan en toen de mouwen (bij deze 3/4 mouwen in plaats van de korte) 't Boordje is niet perfect. Beetje scheef ("Schaif stait laif", zei oma altijd) en niet overal glad. Maar als je snel langsrent zie je daar niks van.

En toen wilde ik nog een kortemouwenversie van de derde stof maken. Alleen bleek dat ik niet 3 meter had meegekregen, zoals ik had gevraagd (en betaald) maar 2 meter 20. Ik vermoed geen kwade opzet, het was druk bij de kraam en de enige hulp ging er net vandoor. Evengoed kreeg ik dit patroon echt met geen mogelijkheid uit de stof. Een beetje chagrijnig was ik wel, moet ik toegeven. En ik heb zelfs een heel klein beetje met de lap gegooid. Maar één keertje hoor, niet heel hoog, en ik heb niemand geraakt. En vervolgens heb ik een ander patroon gezocht. Het werd jurk 103 uit de Knipbijlage van april 2016. Het is een mwah-jurkje geworden. M'n decolleté heb ik veilig gesteld door de overslagpanden iets verder te overlappen dan de bedoeling was en bovenaan even op elkaar vast te maken. En ik heb de rok zo'n 13 cm korter gemaakt dan aangegeven. Echt flatteus vind ik 'm niet, wordt geen lievelingsjurk. Hij gaat mee in de vakantiekoffer (Noorwegen, here we come!) en wat ik er daarna mee doe, zie ik wel.
En die petrolkleurige stof... die is gearriveerd en heel mooi en die wacht op een ander patroon.