5!

Vandaag hebben we dubbel feest in de klas. Spontaan grietje en glimoogjochie zijn op dezelfde dag geboren en ze worden op dezelfde dag 5. Precies vandaag.

Ze zijn thuis al verwend, de een met een politieauto en de ander met kraaltjes en chocola. Goeie cadeaus, daar is iedereen het over eens. En nu zitten ze stralend in de klas, allebei met een feestelijke muts op. Willen jullie samen een feestje, of om de beurt? Om de beurt, besluiten ze, en zo gaat het gebeuren ook. Het feestje van spontaan grietje vieren we bij het fruit eten en het feestje van glimoogjochie bij de boterham. Je hebt er dan ook wel 't meeste lol van natuurlijk, als je je feestjes over de hele dag verdeelt.

Er worden digitale taarten versierd, liedjes gezongen, we dansen en we smullen van de traktaties.

De tweede traktatie is nogal uitgebreid. Voor elk kind is er een zakje met snoep, nog wat snoep, een lolly, twee koekachtige dingen met karamel, een jojo, een stuiterbal... 

"Jongens, je mag nu EEN snoepje of koekje kiezen om op te eten. De rest gaat in je tas mee naar huis. En als je nog geen lolly open hebt gemaakt, eet dan de lolly maar thuis op. Wie zijn lolly al heeft open gemaakt mag hem opeten, maar je MOET op je stoel zitten. We lopen niet met een lolly door de klas." Even later loopt er toch iemand met een lolly in de mond. Mag niet. "Je gaat op je billen zitten en je lolly opeten."

Achter me hoor ik bevestigend. " Ja, ik ga zitten met mijn lolly en billen eten."

Spontaan grietje is jarig zoals alleen een 5-jarige jarig kan zijn. Van top tot teen, van binnen tot buiten en van achter tot voor. Prinsessenrok aan, feestmuts op en een stralende lach van oor tot oor, als het niet verder is. Tot ze valt tijdens de gymles. 

Bij spontaan grietje kan het kleinste druppie bloed leiden tot een groot luchtalarm. "O, spontaan grietje, ik kan wel merken dat je 5 bent!" Verbaasd, met tranen die nog onderweg zijn, kijkt ze me aan terwijl ze opstaat. "Ja?" "Ja, je bent best hard gevallen en je huilt niet eens, sjonge! Wrijf maar gauw over je knieën!" Ze wrijft, stuurt de tranen terug naar waar ze vandaan kwamen en loopt dan rustig, met opgeheven hoofd naar binnen om even haar handen te wassen. Als je 5 bent ben je echt supergroot.

De dag verloopt gemoedelijk. We spelen, werken, tellen, zingen, lachen, lezen, 

We hebben onverwacht bezoek in de klas. Van de juf van groep 3, die OOK jarig is vandaag, maar al veel ouder is geworden dan 5. Voor haar willen we ook best zingen, heel hard.

Er is nog iemand op bezoek, we worden keurig voorgesteld. Vrolijk pretoogje slaat zijn armen om de lege stoel naast zich: "Dit is mijn onzichtbare vriend Niemand!" Geen probleem, zolang Niemand gewoon luistert mag hij erbij. 

Aan het eind van de dag spelen we nog even buiten. Ook dat verloopt gezellig. Zelfs zonder buitenspeelgoed vermaken ze zich prima. Gewoon rondjes rennen is ook heerlijk. 

Spontaan grietje heeft zo hard gerend met haar 5-jarige benen dat ze haar hart kan horen en voelen kloppen. Met rode wangen en buiten adem staat ze voor me, haar hand op haar hart: "Juf! Mijn gevoel klinkt raar!"

Gevallen kinderen worden getroost en kleine ruzies worden uitgepraat, op een aardige manier, dat moet. Er is al sorry gezegd, maar het is nog niet helemaal klaar.

"Jij ging mij schoppen he?"

"Ja en jij ging tegen mij botsen"

"Maar dat was wel per ongeluk. Maar jij schopte wel expres."

"Ja" Veel meer kan hij er ook niet van maken, het is tenslotte waar.  Maar ze kunnen het er in alle redelijkheid over hebben en als we naar binnen gaan is alles weer goed.

5 is groot. Dat is ook mijn jongste kleuter van nog maar een paar weken 4 opgevallen. Want als ik hem vraag wat hij wil worden als hij groot is, heeft hij een duidelijk en goed doordacht antwoord klaar.