Mc Donaldsmeneer

Herfst. 

Vanochtend fietste ik nog door de dichte mist en met mijn sjaal warm dichtgeknoopt door het donkere landschap, spijt van mijn besluit dat een muts nog niet nodig was. 

Vanmiddag mogen we metzonderjas. Van mij dan tenminste. Ik ben niet moeilijk met jassen. 

"Juhuf, MOET je je jas aan?" Zolang het niet vriest of juist 30 graden is laat ik de keuze aan de kinderen zelf. Je mag zelf weten of je je jas aan doet als je iets met lange mouwen aan hebt. Heb je hem aangetrokken en je hebt het te warm, dan hang je hem aan de kapstok. Had je hem uit en krijg je het koud, dan trek je hem nog aan. Kinderen kunnen dat prima zelf regelen.

De herfst is een fijne tijd. Op de kast staan prachtige gekleide eekhoorns, we tellen kastanjes, in het Nederlands en in het Engels, we leggen de 5 van herfstmaterialen, er hangen blaadjes voor het raam en we lezen boeken als 'De blaadjesdief',  over een gestreste eekhoorn die zich afvraagt wie zijn blaadjes toch uit de boom jat, een boek dat volgens mijn welingelichte boekverkopende dochter altijd uitverkocht is,  en 'Twee vechtende eekhoorntjes', waarin twee eekhoornneefjes allebei die ene dennenappel willen hebben. Dat lukt niet, want een vogel gaat ermee vandoor, maar ze eindigen wel als vrienden en delen voortaan alles. Kleuterboeken eindigen graag gelukkig en sociaal wenselijk.

We vouwen ook paddenstoelen. Groep 2 heeft dat van de week al gedaan en nu is ons mini-groepje 1 aan de beurt. We kijken op het vouwvoorbeeld wat we moeten doen. Eerst vouwen we de steel, daarvoor vouwen we een vouwblaadje recht dubbel, en dan de hoed. Daarvoor hebben we nog een blaadje nodig, maar dat vouwen we schuin dubbel. Dan hebben we een.... "DRIEHOEK!"

Da's nog niet zo makkelijk hoor, van die grote vouwblaadjes met van die kleine kleuterhandjes, maar het lukt. We plakken de paddenstoelen op groen papier. Lijm smeer je op de paddenstoel, niet op het groene vel. Alles moet je leren als je nog niet zo lang op school zit. Het wordt erg mooi. en dat er hier en daar iets scheef zit geeft niet. Die hoed toch nog ondersteboven (kijk eens hoe mijn hoed eruit ziet... o ja... omdraaien, lijm erop, weer omdraaien en..... op de kop opplakken) ook niet, hij zit toch halverwege, dan hangen we 'm gewoon op de kop. Stippen erop en klaar. 

En nu spelen we buiten, met of zonder jas. Het is gezellig, de zon is goed voor ieders humeur. We rennen, klimmen, schommelen of zitten lekker op een bankje. Een kleurrijke rij kinderen klimt de glijbaan op en glijdt er veel te dicht achter elkaar vanaf. Het wordt een kleurrijke hoop giechelende kleuterlijven, die uit elkaar valt en zich op de trap weer tot een rij vormt.

"Juf, wat wil je bestellen van de Mikdonats?" 

Nou, dat is me nog eens service. Er staat zomaar ineens een Mc Donaldsmeneer voor mijn neus, met

zo'n oortje. Dat oortje heeft 'ie op de grond gevonden, maar het werkt uitstekend. Ik bestel patat en kipnuggets, en de Mc Donaldsmeneer geeft het gewichtig door aan zijn oortje. Draadloos en razendsnel wordt het geregeld. Nog geen halve minuut later staat hij weer voor mijn neus. "Hier is uw bestelling!" Ik neem mijn denkbeeldige feestmaaltijd in dankbaarheid aan. En dan wordt me door de hulpsnackman die achter de Mc Donaldsmeneer aanloopt nog iets in de schoot geworpen: "Deze ook: Djoeoezz!" "O, juice! Krijg ik gratis sap? Lekker zeg, dank u wel!"

Het leven is mooi op het kleuterplein op een zonnige herfstmiddag.