Als moederliefde het wint van gezond verstand (dan levert dat soms best iets leuks op)

Kijk, meestal gaan ze best samen, mijn moederliefde en mijn gezond verstand. Maar af en toe heb ik zo'n momentje...

Zo stond ik vorige week op het Stoffenspektakel. Tussen de overdaad aan lappen lag een lap tricot waarvan mijn moederliefde riep: "Ja! Die!" Mijn gezond verstand zei nog: "Nou... ehm.... zou je dat nou wel doen?" Maar moederliefde wist het zeker. Van deze stof zou mijn jongste dochter HEEL gelukkig worden. En gezond verstand dacht: "Ach... moet ik hier nou moeilijk over doen? Waarom eigenlijk?"
De tricot ging mee. En moederliefde had wel gelijk. Dochter werd wel erg blij van dit lapje. Het is inmiddels een jurkje, net als de vorige keer een door mij aangepaste Quiara van Farbenmix, ik moest immers nog de halslijn mooier krijgen. Dat is deze keer ook echt veel beter gelukt, en dat voelt goed.

En voor mezelf heb ik een shirt gemaakt. Grappig genoeg ongeveer hetzelfde patroon, de Quiala van Farbenmix, de volwassen versie van de Quiara. Ik heb 'm al jaren. maar had 'm nog nooit gebruikt. Toen ik de stof op het stoffenspektakel zag liggen vond ik 'm geweldig, maar terwijl ik ermee bezig was, werd ik steeds minder enthousiast. Toch doorgegaan, en, in tegenstelling tot wat ik normaal doe, erg geprobeerd het hele geval symmetrisch te krijgen. Dat is wonderlijk goed gelukt, en misschien nog wonderlijker is dat ik het shirt uiteindelijk toch best leuk vind.