De o van rond

 "Zeg ken jij de letter o? Van rok en zon en otter."

Ja hoor, ze kennen hem wel, de o. Sommige kinderen hebben hem in hun naam en anderen ook, maar dan hoor je hem niet. Want soms klinkt 'ie als o, maar soms als oo en als 'ie samen met de e staat, is het ineens oe. Maar dan staat 'ie nog steeds wel op het naamkaartje op je stoel, dus dan heb je hem toch goed gevonden.

En dan doen we een mooie ontdekking: "Juf! De o is rond, en rond is ook met een o!"

Nou, dat is wel heel toevallig! En daar houdt het niet op. Want als je de o zegt, dan is je mond ook rond, en rond is met een o, maar mond is óók met een o!

Doorgroeidametje is echt doorgegroeid. Toen ze bij ons binnenkwam was ze onverstaanbaar en had ze geen weet van letters, woorden en boeken. Nu roept ze, wijzend naar de klok boven ons digibord: "Juf! Klok! Ook rond, en een o!"

Nou, 't is toch niet te geloven! De klok is ook rond en ook met een o. En dan is het hek van de dam. Want de zon is óók rond en met een o, en een kopje óók en een kom óók! 

Ondertussen voel ik toch langzaam de didactische behoefte om deze wetmatigheid te doorbreken, niet alle ronde dingen zijn tenslotte met een o.

"Hmmmm..... maar is het wel altijd zo? Het klopt bij klok, en bij zon, en bij kopje... maar hé! De tafel is óók rond, maar niet met een o. Het is dus niet altijd zo."

Meteen word ik gestraft voor mijn juffigheid. 

"Jawel hoor juf!" Blond ventje zit in groep 1, maar doet lekker mee. "TA-FOL! Wél met een o!"