Een dingetje om mee te dingen

 "Wij hebben iets heel leuks te vertellen!"

Ik brand natuurlijk van nieuwsgierigheid naar het leuke nieuws waarmee Energiebommetje en mijn collega voor me staan. Misschien heeft het wel iets te maken met de wc. De wc die de laatste tijd nogal vaak erg nat was als hij er was geweest.

Vorige week mocht hij alleen onder begeleiding van een groter kind naar de wc. Zijn chaperonne was Groot Grietje, die al 6 is en best even kan controleren. Maar Groot Grietje kwam terug in de klas met de mededeling dat Energiebommetje wéér op de grond had geplast. Ik was met hem op zoek gegaan naar een dweil en zei: Nou weet ik het niet meer Energiebommetje... Nou gaat er al iemand met je mee om te zorgen dat je op de wc plast en nu moeten we nog steeds dweilen. Wat moeten we nou nog doen om te zorgen dat het lukt?" Daar moest hij even over nadenken. En toen zei hij, schuin naar me opkijkend: "Twee iemanden?"

Maar nu lijkt er dus goed nieuws. En ja hoor, Energiebommetje en mijn collega kunnen me mededelen dat de wc nog helemaal droog is en dat alles goed gegaan is. High five, want successen moet je vieren.

Ondertussen is het tijd om op te ruimen. Het duurt lang vandaag, langer dan de bedoeling is. Dat komt doordat niet iedereen doet wat de bedoeling is. 

"Juf... Poppenkind en Alsdejufnietkijktmiepje tekenen op de grond..." Ik loop naar de plaats delict, waar met witte potloden overduidelijk artistiek werk is verricht. "Poppenkind en Alsdejjufnietkijktmiepje, ga maar even daar aan tafel zitten, ik kom zo bij jullie"

Als de rest van het opruimproces wat op gang kom, ga ik bij Poppenkind en Alsdejjufnietkijktmiepje aan tafel zitten. Ik vraag naar de bekende weg. Waarom? Waarom is namelijk in dit soort gevallen altijd zomaar. Zomaar zonder reden, omdat dit nou net in ze opkwam, omdat ze allebei een wit potlood hadden en de vloer eruit zag als een mooi rekenvel. Gewoon, zomaar. 

Poppenkind heeft het eerste een mooi antwoord bedacht: "Ik wist niet dat het een poplood was..."

Sjonge, dat is best bijzonder voor een kind dat het liefst de hele dag tekent. 

"Wat dacht je dan dat het was?"

"Ehm.... een.... een dingetje.... om mee te dingen..." 

Ah, een dingetje om mee te dingen. Ergens is het dat ook wel natuurlijk. Maar we kunnen het niet zo laten. Nee, dat snappen ze ook. Ze besluiten dat ze het met een doekje schoon moeten gaan poetsen. Dat kost gelukkig best wat moeite., dat helpt om het te onthouden voor een volgende keer.

"Juf... mag ik plassen?"

Energiebommetje is soms een beetje lek. En soms heeft hij gewoon even een loopje nodig. Ja, hij mag plassen, en wat handig dat Groot Grietje ook net moet, die kan dan mooi weer even controleren of alles nog droog is naderhand. 

Maar even later staat Energiebommetje verontwaardigd voor mijn neus: "Juf! Weet je wat Groot Grietje zegt? Ga maar op de grond plassen! Maar dat heb ik NIET gedaan!" 

Groot Grietje ziet de bui al hangen als ik haar bij me roep. "Groot Grietje, wat heb je tegen energiebommetje gezegd?"

Ze is het toonbeeld van diep nadenken en krakende hersens. Vinger bij haar mondhoek en ogen schuin omhoog. 

"Ehm... Ik DENK dat ik zei: Ga maar op de wc plassen,.."
"En als je heel eerlijk bent, wat zei je dan?"
"DAN zei ik "Ga maar op de grond plassen.."

Energiebommetje is met vlag en wimpel geslaagd. Hij mag weer zelf naar de wc.