"He, kijk jongens, nu staat niet alleen juf Hanneke, maar ook juf Yvonne in de klas! Juf Yvonne, zullen wij ons geheimpje dan ook maar meteen aan de kinderen vertellen?"
Ik ben even binnengewipt bij de giraffen, mijn buurkleuters. Ik ben vanochtend op mijn vrije dag naar school gefietst, speciaal voor de schoolfotograaf. De kans om nog even met mijn duo-collega, die volgend jaar naar een andere school gaat, en onze tijgers op de foto te gaan, laat ik niet voorbij gaan.
Het is een vak apart, schoolfotograaf. Je begint met een klontje opgewonden kleuters. Daarin schep je langzamerhand orde. "Jullie op de bank daar achter. Nee, staan. Jullie op dat tafeltje, deze twee op dat tafeltje. Durf jij op die hoge stoel? Nou jullie ervoor, jullie ernaast... Nee, niet aan elkaar zitten! Jullie op dat bankje, jullie moeten wel blijven staan, anders zie ik jullie niet! Juffen op de krukjes, verlegen meisje op schoot... En dan jij je hand op de schouder van de juf. Jij je knie die kant op, nee, je andere knie. Nee, de andere kant op! Niet staan op die hoge stoel, zitten!! Juf, nog ietsje naar die kant! Andere kant, beetje naar achter ook..." Er moet nog een snotneus afgeveegd, nog een veter gestrikt, andere schoen ook, en dan wel weer je voet zoals die zonet lag.En dan schallen er allerlei lekkernijen over het plein, die de groep, inclusief juffen, braaf naschalt: "Koekieieieies! Macaronieieieieieie! Spaghettiiiiiiii!: Broccoliiiii! Sushiiiiiii!" Als daar geen mooie tandpastalachfoto's uit voortkomen....
En nu naar de portretfoto's. "Blond dromertje! kom nou, we gaan nu nog niet spelen, straks pas. Eerst op de foto. Als je er dit jaar wéér niet op staat, krijgen we ruzie met je moeder!" Na het debacle van vorig jaar heeft mijn duo besloten dat er dit jaar toch een aftekenlijst moet komen. De portretfotograaf ziet het. "Ah, eentje gemist de vorige keer? Maak ik twee keer per jaar mee, en het jaar daarop hebben ze dan op die school een aftekenlijst."
Nadat iedereen vrolijk of een beetje gespannen op de foto is gekomen, kan ik eigenlijk wel weer naar huis. Ik blijf nog even kletsen op het plein en wip dan even binnen bij de buurkleuters, de giraffengroep.
Met juf Hanneke, de juf van groep 3 sta ik bij de deur. De oudste kleuters die na de vakantie naar groep 3 gaan, komen bij haar in de klas, dat weten de kinderen al. "Maar, wie staat er altijd op woensdag in de groep als ik een dagje vrij ben?" Juf Diane kijkt de kring rond. Zouden ze de naam nog weten? Zo lang is deze woensdagjuf er nog niet. "Juf Marieke!" "Ja, juf Marieke. Maar die gaat volgend jaar ook weer op een andere school werken. Wie denken jullie dat dan volgend jaar op woensdag zal komen?" "Die juf met die blauwe ogen!"
Midden in de kring, ten overstaan van alle kleuters, kijkt Diane me diep in de ogen. "Nee, bruin! Welke juf met bruine ogen zou volgend jaar onze juf op de woensdag worden?" Lachend kijken we elkaar aan. Ze hebben het nog steeds niet door.. Best ingewikkeld, ook al die juffen, juf Hanneke, Juf Yvonne, hou ze allemaal maar 'ns uit elkaar...
En dan valt het kwartje bij een kleine giraf in een lichtblauw T-shirt, ineens weet hij het: "Juf Vonneke!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat!