Hij het 't wel gedoet!

Een grappig en soms ingewikkeld aspect van de kleine mensjes die ik op donderdag om mij heen heb is hun taalgebruik. Dit varieert van zeer basaal: "Juf, veter!", of zelfs een non-verbaal voor mijn neus gezette voet-met-schoen ("Wil je mij wat vragen?" "Wil je mijn veter strikken?" Tuurlijk kind") tot behoorlijk geavanceerd en compleet: "Maar ik vind het helemaal geen goed idee als de mensen de tijger dood gaan maken!"  Niet nader te noemen gebaren horen ook tot het repertoire van mijn kleuters, zelf gebezigd, of vol verontwaardiging aanschouwd. 

Laten we eerlijk zijn, de Nederlandse taal zit best ingewikkeld in elkaar. Zo zei mijn dochter ooit dat ze haar speelgoed had opgebruimd (want opruimen klinkt toch behoorlijk als obruimen) en is er een opname op een cassettebandje van mijzelf als bijna tweejarig grietje. Mijn vaders stem zegt: "kuiken...." En dan zegt Minivonne: "Kleine kuikjes ook..." Da's mooi he? Twee kuiken, dus één kuik, en kleine kuikjes. 

Vandaag tijdens het buitenspelen zijn er wat akkefietjes. Geen wonder dat er soms wat mis gaat, met heel veel kleine mensen samen op het plein/ "Juf! Hij heb mij geslaagd!" "Maar hij slaagte mij ook!" "Nou, als jullie er allebei mee ophouden, dan is het opgelost." Twee knikkende mannetjes, en ze lopen gezellig samen weg alsof er helemaal niet geslaagd is. 

Na het buitenspelen moet er natuurlijk opgebruimd worden (goeie woorden moet je erin houden). Dat doen we met zijn allen, maar dat is nog niet tot iedereen doorgedrongen. Sommige kinderen komen graag voortijdig in de rij staan "Waarom ben jij niet aan het helpen?" "Ja maar ik had eerst wel
gehelpt!" 

Eenmaal weer binnen is er nog tijd om lekker te spelen. we spelen met alle drie de groepen door elkaar. en de kinderen mogen kiezen en aantekenen op welk 'plein' ze gaan spelen. In mijn lokaal, het rekenplein, zijn de bouwhoek, de lego, de kralenplanken en de houten trein favoriet bij veel kinderen. Een paar kleuters uit een andere groep liggen op de grond en bouwen een prachtige treinbaan met bochten, wissels en de overweg. Dan komen de treinen erop. Een van de kinderen komt bij me: "Juf! De elektrische doet het niet." Het was mij eigenlijk nog niet opgevallen dat er een elektrische trein was, dus ik zeg: "Volgens mij deed die het sowieso al niet.:" Maar de meiden weten wel beter, want "Hij het 't wel gedoet!" Zeg zelf, daar is geen woord Spaans bij.

En toen kwam een van mijn eigen meiden een beetje in paniek bij me. Tijdens het kiezen van de pleinen had ze op de wc gezeten. "Juf!! Ik heb nog niet gekiest!" 

En ik hoor mezelf zeggen: "Geeft niet, dan moet je nu nog maar even kozen..."