woensdag 11 november 2015

Bach, Britten en een begaafd brein (I)

Ik zing.
Ik zing al 27,5 jaar bij hetzelfde koor, Cantorij Emmeloord. Hoewel ik niet meer in de buurt woon, heb ik nog geen afscheid kunnen en willen nemen van dit koor, en dus reis ik, zij het niet elke week, met het openbaar vervoer twee uur heen en twee uur terug om anderhalf uur te zingen.

Toen ik 17 was, zongen we dit stuk: Yif ic of Luv can, (opname van een ander koor) van Benjamin Britten. Ik kan me herinneren dat we met dit stuk begonnen en dat ik min of meer in paniek was. Ik kon geen touw vastknopen aan alle akkoorden, en hoe kun je nou ooit weten wat de volgende toon moest zijn als er totaal geen samenhang in zit? 
Na verloop van tijd konden Wij van de Cantorij dit stuk zingen. De onsamenhangende brij van noten en akkoorden leek steeds logischer te worden, en wanneer ik er een beetje naast zat, hoorde ik dat en kon ik mezelf corrigeren. Inmiddels is het 25 jaar later, en ik kan het stuk na al die tijd nog steeds meezingen. Sterker nog, ik ben gaan houden van de muziek van Britten en andere moderne componisten zoals Arvo Pärt, Herbert Howells, en Francis Poulenc, 

Hoe kan het dat iets dat ik voorheen herrie vond, geen muziek in ieder geval, een onbegrijpelijke soep van klank, nu zo logisch klinkt? Er moet in de tussentijd iets gebeurd zijn in mijn hersenen. En dat heeft niet per definitie te maken met ouder worden, want als ik deze muziek aan iemand laat horen die nog nooit Britten heeft gehoord, dan is de reactie hetzelfde als die van mij toen ik 17 was. Het heeft iets te maken met leren.


Mijn kinderen zingen niet, die spelen viool en cello. In hun leerproces valt me van alles op. Hoe ze oefenen, waar ze tegenaan lopen, waar ze moeite mee hebben, en hoe ongelooflijk veel ze er van leren en hoe ontzettend veel plezier ze erin hebben.

Ik vroeg me af wat de meerwaarde was van muziekonderwijs, met name voor begaafde kinderen en heb hier een klein onderzoek naar gedaan en een verslag van geschreven. 
Net als met mijn essay zal ik de komende dagen stukjes van mijn verslag op mijn blog zetten. Van harte welkom om met me mee te lezen!

Tipje van de sluier: Die meerwaarde is er!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat!