Iemand een leuk jurkje?

"Doe het NIET, mam!"
Mijn oudste dochter heeft een mening als het gaat over kleren en stof. Ze is nogal... open over die mening. Loop ik naar een rek toe met jurkjes waarvan ik denk "misschien zit er iets leuks tussen, even snuffelen..." dan hoor ik naast me: "Nee, doe het niet..."  Of heel soms: "Mag wel, maar dan ga ik aan de andere kant van de straat lopen." De boodschap is duidelijk.
Je zou zeggen dat het de leeftijd is.  Maar al toen ze twee was en ik nietsvermoedend een paar schoenen paste, keek ze zuinig van de schoenen naar mij en sprak misprijzend: "Doe maar niet..." Die schoenen heb ik maar laten staan...
Ik luister heus niet altijd. Soms koop ik een kledingstuk of lap stof die zij heeft afgekeurd. Dat heeft gevolgen. Gevolgen in de vorm van "Ha mam, heb je je schimmelshirt maar weer eens aangetrokken?" Zo'n kledingstuk eindigt dan vanzelf ergens in een kledingcontainer. Misschien dat een moeder zonder dochter er nog iets mee kan...
En soms went ze er aan. Ze is ook niet te beroerd om het toe te geven als het achteraf toch leuker was dan zij dacht.

Of ik de stof die ik al een paar jaar had liggen om een jurk van te maken in het bijzijn van mijn geliefde criticus heb gekocht weet ik niet, maar het was zeker een "doe-het-niet-mam-lapje". En dan blijft zo'n lap dus jaren liggen. Stel je voor dat ze gelijk heeft, dan is het zo zonde van het werk....

Gisteren trok ik toch dat lapje tevoorschijn. Ik vond een leuk patroon en de lap werd jurk. D'r is niet eens zo heel veel mis mee. Hij is iets te wijd, maar daar is wat aan te doen. De stof is superzacht, en hi
j zit heerlijk, echt. De halslijn vind ik mooi, en met een warme panty is het een heerlijk winterjurkje. Maar toch... Als ik mezelf in de spiegel bekijk, denk ik "Doe maar niet..."

Het tot jurk verworden lapje ligt weer in een doos. Van de lappendoos verschoven naar de verkoopdoos. Iemand nog een leuk jurkje? Maar 44, spiksplinternieuw en heeeerlijk zacht...

Twee sleutelzakjes

Vroegah, toen de motoren nog van hout en de wielen nog vierkant waren, had mijn vader een sleutelzakje. Ik vond dat als kind een mooi ding. Het leek een beetje een hoed van een goochelaar: de sleutels verdwenen erin als je aan het bandje trok, en je kon ze er zo weer uitschudden,

Niet zo vreemd dat ik later ook zo'n sleutelzakje wilde natuurlijk. De sleutels van ons eerste huis zaten in net zo'n tasje, en nog steeds was ik een beetje geïntrigeerd door het eenvoudige, maar effectieve systeem. Ik moest dat misschien ook wel zelf kunnen maken, dacht ik. En dus maakte ik, jaren later, voor mijn man een proefexemplaar, en hij wilde er meteen nog wel eentje. Hoeveel sleuteltasjes heeft een man nodig, zou je zeggen. Nou, twee, eentje voor de huissleutels en eentje voor de autosleutel.

1

Intussen was hij toe aan zijn derde setje sleuteltasjes. Ze zijn namelijk niet van leer, zoals die van mijn vader, dus ze verslijten wat sneller. Vandaag is hij jarig, en dus knutselde ik gisteren twee sleuteltasjes in elkaar. En omdat ze toch wel heel leuk zijn, deel ik met jullie hoe ik ze maak.

1. Je hebt nodig:

• Buitenstof en voeringstof voor het zakje. Bij mij was het formaat 30 cm x 11 cm.
• Stof (ik nam de voeringstof) voor het bandje, 30 cm x 6 cm.
• Vlieseline voor het voeringzakje en het bandje
• Een sleutelring
• Een grote knoop



3,4

• Een stukje klittenband

2. Verstevig de stof van het voeringzakje en het bandje

3. Naai het zachte deel van het klittenband op de stof van het buitenzakje, een stukje van de rand. Omdat mijn stof wat rekbaar was, heb ik een stukje vlieseline aan de binnenkant gestreken ter versteviging.
4. Leg de beide lapjes met de verkeerde kanten op elkaar. Naai een knoopsgat in het midden. De buitenstof en de voering zitten nu alleen bij het knoopsgat aan elkaar vast.

5

5. Naar de zijkanten van het buitenzakje en van het voeringzakje afzonderlijk.

6

6. Vouw het buitenzakje om het voeringzakje. Beetje frutten om de boel glad te krijgen. Strijk de bovenranden naar binnen en naai de binnen- en buitenkant smal op de kant aan elkaar. Dat gaat het
gemakkelijkst door het voetje in het zakje te zetten, je naait dan dus op de voeringkant.

8

7. Vouw de stof van de band in de lengte dubbel, naaien en keren. Beetje gepriegel wel...
8. Vouw de band dubbel en leg de sleutelring in de vouw. Naai de beide lagen van de band naast de ring op elkaar.
9. Naai nu de beide lagen smal op de kant aan beide kanten op elkaar, met de uiteinden zonder ring naar binnen geslagen. Naai meteen het haakjesdeel van het klittenband aan het uiteinde mee. (Stylefix van Farbenmix is mijn grote vriend hier trouwens, eerst even vastplakken, dan verschuift 't niet)

10. Pruts het bandje door het knoopsgat, van binnen uit, met de ring in het
zakje.

11. Naai de knoop met de hand aan het uiteinde van het klittenband. Dan heb je aan dat uiteinde dus aan de ene kant klittenband, en aan de andere kant de knoop. De knoop zorgt ervoor dat het bandje niet door het knoopsgat terugfloept.


Ik maakte er dus weer twee, met twee verschillende knopen, dan kan mijn man beide tasjes tegelijk in zijn broekzak hebben en op de tast weten welke hij moet hebben :-)