Een aardappel

 "Juf, hoe schrijf je de b?"

Met grote ijver zijn ze woorden bij de plaatjes aan het schrijven. Ze hebben al omcirkeld waar je de g vooraan hoort. Maar ze kennen al veel meer letters, en wie letters kent, kan schrijven, vaak al eerder dan lezen. En zo komt het woord glijbaan naast het plaatje van de glijbaan te staan: glaijba. Op het blad staan even later ook de woorden gans, gitar, gras en glas. En zo gaat het al weken, Elke keer als we woorden zoeken, schrijven we ze er ook bij. "Juf, MOET je de woorden erbij schrijven?" Nee, het moet niet.

Niet iedereen is al zover. Geen wonder ook, sommige kinderen van
groep 2 zijn al 6, of worden dat bijna, en anderen zijn net een paar maanden 5. En de een is snel met letters, en de ander bouwt weer mooie bouwwerken met de lego, of ligt graag op de grond met autootjes te spelen. Wie nog niet kan, of nog niet wil, hoeft nog geen woorden te schrijven. We zijn tenslotte nog kleuters, en gras groeit niet sneller door eraan te trekken. Het groeit vanzelf.

Vrolijk Mannetje is een speelkind. Hij is nog niet zo bezig met letters, is ook nog niet zo toe aan moeilijke werkjes aan een tafel, maar geef hem een bak met constructiemateriaal, en hij is uren zoet. Vandaag is hij bezig met een tekening. Ik loop langs en blijf even kijken. "He, jij hebt Mario en Luigi getekend!" "Ja!" zegt Vrolijk Mannetje blij. Hij houdt niet alleen van constructiemateriaal, maar ook

van Mario. Mario en Luigi zijn twee bijna identieke poppetjes, met een ronde buik, strepen als armen en benen en grote ronde ogen en flinke flappers van oren. Toch herken ik ze: Allebei hebben ze een primitief petje op, de een met een M en de andere een L. De L staat op de kop, maar het is een L. Zo zie je maar, niet aan trekken, het groeit vanzelf. 

Nog niet zo lang geleden snapte hij nog echt niets van letters, woorden en welke klank je hoort. Maar als we nu een filmpje kijken van ons favoriete autootje Brum, roept hij enthousiast: "Juf!!! Juf!! Dat is ook met g! Bggum!" Knap gevonden!

Eerder vandaag bedachten we samen woorden met de g. 

"geit!" Ik schrijf het woord op het bord. Het klopt, geit is met de g. 
"geel!" klopt ook.

en dan slaat de verwarring toe. Want na schildersezel (het thema kunst is goed voor de woordenschat), waarbij je de g wel hoort, maar niet ziet, komen we op twee woorden die wel erg op elkaar lijken. 

Ik schrijf op het bord: 

grijs 

en zet er een grijs rondje omheen. Grrrrrrrijs, dat is een kleur. Maar we hebben ook nog 

gijs

Gijs is het broertje van een van de kinderen. Naast het woord teken ik een ovaal, met daarin twee stipjes en een gebogen streep, terwijl ik zeg: "En Gijs is...."

Vrolijk Mannetje kijkt naar mijn tekening van het broertje en roept verbaasd: "EEN AARDAPPEL???"