Ik kijk wat er aan de hand is. De kinderen staan in de rij voor de wasbak om hun handen te wassen na het buiten spelen. De in het begin vlot slinkende rij is inmiddels gestagneerd. Vooraan, met haar handen in de wasbak en haar hoofd in de wolken staat een klein, ondernemend grietje. Ondernemend, onderzoekend, enthousiast... Zo beschrijven we in het leerlingvolgsysteem onder het kopje 'stimulerende factoren' de kinderen die we op het eerste gezicht misschien zouden bestempelen als lastig, eigenzinnig, of druk. Leergierig, al richt de leerhonger zich regelmatig op andere vlakken dan die wij voor ogen hadden. Het is fijn om met positieve bewoordingen in ons hoofd naar kinderen te kijken.
De wasbak waar ondernemend grietje tot haar ellebogen inhangt zit van de bodem tot ruim boven de rand vol met schuim. Tja, dit had ik natuurlijk voor moeten zijn. In de gaten houden wanneer ondernemend grietje aan de beurt was en haar even begeleiden bij het wassen van haar zwartgespeelde handen. Sowieso heb ik nog wel wat te leren in het handenwasmanagement; vorige week stond er een beteuterd meiske voor mijn neus dat in een onbewaakt moment in plaats van een keurig klein sprietsje ongeveer een halve koffiemok aan zeep in haar handen had gekregen van de zeepverdeler. Ook al zo'n ondernemend type.
Het zijn van deze momenten waarop mijn hoofd razendsnel twijfelt tussen boos worden en in de lach schieten. Het lukt me om geen van beide te doen.
"Ondernemend grietje, je handen zijn nu wel schoon. Droog ze maar af en kom maar in de kring zitten." Ik moet het nog een keer zeggen, iets strenger, maar dan pakt ze een papieren handdoekje en even later zit ondernemend grietje min of meer rustig op haar stoeltje in de kring.
Vroeger hadden wij op school grote gele zeepbollen aan een staaf boven de wasbakken bij de wc. Je moest je handen nat maken en dan om die bol heen he handen inzepen. Als hij uitgedroogd was, kwamen er scheuren in die vol met vuil gingen zitten. Je kunt je er in deze tijden niets meer bij voorstellen.
Als je je handen ingezeept had, en je maakte een rondje met je vingers, dan kon je bellen blazen die de toiletruimte doorvlogen. Dat ga ik mijn ondernemende, enthousiaste en leergierige kleuters denk ik maar niet vertellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat!